บทที่ 27 โดดเดี่ยว NC

“เธออ่อย”

ตอนนี้เรากำลังนั่งทานบะหมี่กันอยู่ แล้วอยู่ ๆ พี่เปอร์ก็พูดขึ้น

“อ่อย?” คิ้วบางขมวดเข้าหากันมองหน้าเขาอย่างสงสัย ฉันอ่อยเขาตอนไหน

“กินยังไงให้เลอะ!” มือเรียวเอื้อมมาเช็ดมุมปาก ทำเอาฉันถึงกับตกใจเอนตัวหนี

“แล้วกระดุมเสื้อ” ได้ยินแบบนั้นฉันรีบก้มมองทันที มันก็เรียบร้อยดีนิ

“เวลาอยู่กันส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ